நான் கவிஞன் ஆகப்போகிறேன்

கையில்
முள்ளும்
சொந்தத்தில்
சில வார்த்தைகளும் உள்ளது

வார்த்தைகளை
வளர்க்கவும் சேர்க்கவும்
எனக்குள்
கற்பனையும் இல்லை
கருவும் இல்லை

ஆனாலும்
கவிதை எழுதவேண்டும்
என்ற ஆசை

கவிதைக்காய் அந்த
முள்ளில்
இரத்தம் தோய்த்தேன்
வலியின் கோரத்தில்
இரத்தத்தை விசிறி எறிந்தேன்
வலியில் வார்த்தைகள் பிறந்தது

ஒற்றைகள் இலை
ஏங்கினேன்

எதிரில் இருந்தவன் சிரித்தான்
அருகில் வந்து
இறைவனைப்போல்
இல்லாத ஒன்றை தேடாதே
இருக்கும் ஒன்றை வளர்த்துக்கொள்.
கற்பனையைவிட
காலம் வார்த்தைகள்தரும் என்றான்.

இருந்தும் எழுதவேண்டும் என்ற ஆசை
முள்ளாய் குத்தியது