தூரத்தில்

வரிகளில் அடக்கமுடியாத

வசந்தகாலப் பிறப்பொன்றின்

இரம்மியமான நினைவுகளில்

தூசிதட்டப்பட்ட நிலாமுகத்தின்

ஒப்பனையை தொலைத்து விட்டு

தேடும் பிரிவு

வர்ணக்கலவையினால்  வீசப்பட்ட 

எண்ண ஓட்டம்

இயற்கையில் கண்டிராத

வர்ணத்தை தீட்டி நிற்கும்

தேர்

நகர வாசல்  அடைக்கப்பட்டு

இறக்குமதி செய்யப்பட்ட

அலங்காரங்களில்

ஊற்றாகிப்போன மூடப்பழக்கங்களுடன்

மூன்றாம் உலக யுத்தத்திற்கு

தயாரான குண்டுகள் போல்

குவிக்கப்பட்ட தேங்காய்களுக்கு

பத்திமுலாம் பூசப்பட்டு

புனிதம் என்ற சொல்லுடன்

வீதியில் குவிக்கப்பட்டிருந்தது

என்றோ ஓர் நாள்

இயற்கைக்கு புறம்பான

உருவத்ததோடு கூடிய 

அந்த சிலை ஏற்றப்பட்ட

ஊர்திக்கு சக்தி கொடுக்க

மனிதர்கள்