மடல்

உனக்காக வைத்துள்ள
எனதன்பில்
எழுதாத எண்ணற்ற கதை தோன்றும்

சிறகாக பறக்கின்ற
சிந்தைக்குள்
அலையாக வார்த்தைகள் தடுமாறும்


மறக்காமல் துடிக்கின்ற இதயமும்
உனைக்கானா மறுகணமே
உயிர் சோரும்

வரியாலே நீ செய்யும்
விளையாட்டில்
மதிகூட சில நேரம் விலைபோகும்

ஒரு கோடி உயிர்செல்லும்
தெருகூட
உனக்காக என் வாழ்க்கை வீடாகும்

எழிலோடு எனைப் பார்க்கும்
மலர்கூட
மனம் பார்த்த மறுகணமே தலைவாடும்

ஒளியேடு எனைப் பார்க்கும்
நிழல்கூட
உன் திசைபார்க்க  அதன் வழியே மறைந்தோடும்

புதிதான என் தோட்ட
மல்லிகைக்கு
புரியாதா என் சுவாசம் நீ என்று

விதி என்று பொய் சொல்லி
போகாதே
மதி கேளு அது சொல்லும் நானென்று

இனிதான பதிலோடு
மடல் போடு
இணைவேனே நானல்ல நாமென்று
ப.பார்தீ