தொலைந்த மந்தைகள்

நாட்டைபற்றி எனக்கு

என்ன கவலை

நீதி கிடைத்தால் என்ன

நிலம் அழிந்தால் என்ன

நான் வேற்றுக் கிரகவாசியா

இல்லை

வெளிநாட்டில் குடிபுகுந்த

ஈழத்து தமிழன்

அந்தம் இனியில்லை

மூடு பனி இரவில்

மூக்காடு செப்பனிட்டு

நீரில் அல்லிபோல

நெஞ்சுக்குள் பூத்த மலர்

ஓலைக் கூறை இடை

ஒழுகும் நீரினைப்போல்

காலத் தேவையதாய்

கண்ணுக்கள் பதிசெய்ய

வதனம் என் வசந்தம்

இரவின் தனிமையில்

தூங்கிக்கிடைக்கும்

நட்சத்திரங்களை

மேகக்கூட்டம் மூடத்தொடங்கி விட்டது

மின்னல் ஒளியில்

பொழுது புலர்ந்விடாதா என

பூமியில் மொட்டுக்கள்

ஏங்கித்துடிக்கின்றது